والدین چگونه به کودک چاق کمک می کنند؟

والدین چگونه به کودک چاق کمک می کنند؟

اول از همه ، برای کودک مهم است که از بروز استرس و یا واکنش های این چنینی جلوگیری کند ، احساس کند که سعی می کند با اراده خود و نه لزوماً به خاطر دعواهای پدر و مادر وزن خود را کنترل کند.

چگونه یک متخصص تغذیه می تواند کمک کند؟

نقش متخصص تغذیه در این حالت صرفاً دستورالعمل نیست.  او باید با کودک و والدین کار کند ، آنها را "آموزش" دهد و به آنها در شناسایی دلایل واقعی چاقی کودک کمک کند.  در موارد نامشخص ، مقاومت کودک نباید با جنجال برخورد شود.  در مقابل ، والدین باید بتوانند این مقاومت را تبدیل به اطاعت از روی میل کرده و شدت کار را به چیز جدیدی منتقل کنند ، و کودک را وادار به انتخاب گزینه جدیدی در مورد خودش کند بدون اینکه آن را به او تحمیل کند.

نقش والدین در کاهش وزن کودک چیست؟

استراتژی های کاهش مقاومت

والدین برای کاهش مقاومت کودک باید تأکید کنند که اهداف انتخاب شخصی کودک است و او کنترل دارد ، در حالی که ممکن است بارها و بارها لازم باشد "کمی به عقب عمل کند" و از کودک پیروی کند. همچنین تغییر مشکلی که باعث مقاومت شده است راهی برای جلوگیری از تنش هاست یعنی سعی نکنید دائم در گوش بچه بخوانید که تو در برابر کنترل وزن خود اراده نداری و او را مدام سرزنش نکنید.

ایجاد تشویق کننده

والدین باید فرزندان خود را ترغیب کنند ، تغییر در عادات خود پیشنهاد دهند (به عنوان مثال بازی کردن در پارک به جای تماشای تلویزیون) و به ممنوعیت متوسل نشوند.  کنترل و نظارت ضروری است ، با این حال ، نگرش والدین نسبت به کودک باید سازنده باشد.  اگر کودک از یک غذا متنفر است ، والدین باید به او فرصتی دهند که از جمله موارد دیگر ، غذاهای معادل (مثلاً پنیر به جای ماست ، عسل به جای شکلات) را انتخاب کند.

از توبیخ خودداری کنید

همچنین در صورت عدم رعایت و نامشخص بودن در دستورالعمل های متخصص تغذیه ، والدین نباید کودک را مورد توبیخ قرار دهند.  کودکان و والدین ممکن است وقتی به اهداف خود نرسیده اند احساس ناامیدی و دلسردی کنند.  خوب است بدانیم که تغییر در عادات در یک شب اتفاق نمی افتد.  حتی بعد از مدت طولانی تثبیت رفتار ، احتمال انحراف در مدل های رفتارهای قدیمی وجود دارد ، بنابراین مهارت های جدید نیاز به  تمرین مداوم دارند.

کمک به تلاش

برای دستیابی به مؤثرترین اهداف ، توصیه می شود والدین دسترسی به کودکان را به مواد غذایی با کیفیت (مثل میوه و سبزیجات شسته شده و تمیز شده در مکانی آشکار که بتوانند به خودی خود برسند) تسهیل کنند. و ساختار وعده هایی که به کودک داده می شود ، "غذاهای خانوادگی" را رعایت کند و به عنوان مدل عمل کنند.

این مهم است که هم متخصص تغذیه و هم والدین با همدلی (شناسایی عاطفی با کودک) ، با صبر ، پشتکار و تقویت اعتماد به نفس کودک عمل کنند.  کودک بدون اینکه احساس مسئولیت کند ، باید در قبال اقدامات خود مسئول باشد.

باید به یاد داشته باشیم که تماس با یک متخصص تغذیه چیزی جدید و ناشناخته برای کودک است و به همین دلیل ممکن است کودک واکنش نشان دهد و به راحتی دستورالعمل های متخصص را رعایت نکند.  همچنین ، در تلاش برای کاهش وزن قطعاً "انحرافات" وجود خواهد داشت ، اما "انحراف به معنای تسلیم شدن نیست". درعوض ، "انحرافات" پیش بینی می شود و نشان می دهد کودک به حمایت بیشتری نیاز دارد.

والدین چگونه به کودک چاق کمک می کنند؟

اول از همه ، برای کودک مهم است که از بروز استرس و یا واکنش های این چنینی جلوگیری کند ، احساس کند که سعی می کند با اراده خود و نه لزوماً به خاطر دعواهای پدر و مادر وزن خود را کنترل کند.

چگونه یک متخصص تغذیه می تواند کمک کند؟

نقش متخصص تغذیه در این حالت صرفاً دستورالعمل نیست.  او باید با کودک و والدین کار کند ، آنها را "آموزش" دهد و به آنها در شناسایی دلایل واقعی چاقی کودک کمک کند.  در موارد نامشخص ، مقاومت کودک نباید با جنجال برخورد شود.  در مقابل ، والدین باید بتوانند این مقاومت را تبدیل به اطاعت از روی میل کرده و شدت کار را به چیز جدیدی منتقل کنند ، و کودک را وادار به انتخاب گزینه جدیدی در مورد خودش کند بدون اینکه آن را به او تحمیل کند.

نقش والدین در کاهش وزن کودک چیست؟

استراتژی های کاهش مقاومت

والدین برای کاهش مقاومت کودک باید تأکید کنند که اهداف انتخاب شخصی کودک است و او کنترل دارد ، در حالی که ممکن است بارها و بارها لازم باشد "کمی به عقب عمل کند" و از کودک پیروی کند. همچنین تغییر مشکلی که باعث مقاومت شده است راهی برای جلوگیری از تنش هاست یعنی سعی نکنید دائم در گوش بچه بخوانید که تو در برابر کنترل وزن خود اراده نداری و او را مدام سرزنش نکنید.

ایجاد تشویق کننده

والدین باید فرزندان خود را ترغیب کنند ، تغییر در عادات خود پیشنهاد دهند (به عنوان مثال بازی کردن در پارک به جای تماشای تلویزیون) و به ممنوعیت متوسل نشوند.  کنترل و نظارت ضروری است ، با این حال ، نگرش والدین نسبت به کودک باید سازنده باشد.  اگر کودک از یک غذا متنفر است ، والدین باید به او فرصتی دهند که از جمله موارد دیگر ، غذاهای معادل (مثلاً پنیر به جای ماست ، عسل به جای شکلات) را انتخاب کند.

از توبیخ خودداری کنید

همچنین در صورت عدم رعایت و نامشخص بودن در دستورالعمل های متخصص تغذیه ، والدین نباید کودک را مورد توبیخ قرار دهند.  کودکان و والدین ممکن است وقتی به اهداف خود نرسیده اند احساس ناامیدی و دلسردی کنند.  خوب است بدانیم که تغییر در عادات در یک شب اتفاق نمی افتد.  حتی بعد از مدت طولانی تثبیت رفتار ، احتمال انحراف در مدل های رفتارهای قدیمی وجود دارد ، بنابراین مهارت های جدید نیاز به  تمرین مداوم دارند.

کمک به تلاش

برای دستیابی به مؤثرترین اهداف ، توصیه می شود والدین دسترسی به کودکان را به مواد غذایی با کیفیت (مثل میوه و سبزیجات شسته شده و تمیز شده در مکانی آشکار که بتوانند به خودی خود برسند) تسهیل کنند. و ساختار وعده هایی که به کودک داده می شود ، "غذاهای خانوادگی" را رعایت کند و به عنوان مدل عمل کنند.

این مهم است که هم متخصص تغذیه و هم والدین با همدلی (شناسایی عاطفی با کودک) ، با صبر ، پشتکار و تقویت اعتماد به نفس کودک عمل کنند.  کودک بدون اینکه احساس مسئولیت کند ، باید در قبال اقدامات خود مسئول باشد.

باید به یاد داشته باشیم که تماس با یک متخصص تغذیه چیزی جدید و ناشناخته برای کودک است و به همین دلیل ممکن است کودک واکنش نشان دهد و به راحتی دستورالعمل های متخصص را رعایت نکند.  همچنین ، در تلاش برای کاهش وزن قطعاً "انحرافات" وجود خواهد داشت ، اما "انحراف به معنای تسلیم شدن نیست". درعوض ، "انحرافات" پیش بینی می شود و نشان می دهد کودک به حمایت بیشتری نیاز دارد.

 

منبع : تنظیم خانواده